O U T H U M A N A C T
|
HOLOCAUST: zaplanowana zagłada dużej liczby ludzi, szczególnie Żydów w czasie II wojny światowej. ETNOZID: unicestwienie kulturowej tożsamości ludzi należących do pewnej określonej grupy etnicznej, poprzez przymusową asymilację z kulturą obcą. GENOZID: zorganizowany masowy mord na wyodrębnionym narodzie, wspólnocie religijnej czy grupie etnicznej. OUTHUMANACT: ludobójstwo i dyskryminacja Aborygenów |
Pod koniec 18-go stulecia rozpoczęła się europejska kolonizacja Australii.
Przybysze z Europy nazwali kontynent - Terra Nullis
( Ziemia Niczyja), a Aborygenów rasą prymitywnych dzikusów
przeznaczoną do wymarcia. Owe „dzikie bestie“
(tak m.in. nazywano Aborygenów),
stały się wkrótce zwierzyną łowną dla „białych myśliwych“.
Z początku wypierano Aborygenów na złe, nieurodzajne tereny,
tak więc ich sytuacja życiowa (ekonomiczna) ustawicznie się pogarszała.
Rok 1806 zapoczątkował planowy mord w wielkim wymiarze :
kobiety gwałcono, torturowano i truto, mężczyzn brano do niewoli
lub rozstrzeliwano, dzieci w najlepszym przypadku
odbierano rodzicom i przeznaczano do adopcji, umieszczając je
w misjonarskich sierocińcach i poddając procesowi „u c y w i l i z o w a n i a“.
W 1824 r. europejscy osadnicy otrzymują pozwolenie na strzelanie do Aborygenów.
Wyznaczano nawet premie za zabicie Aborygena, a panowie z “lepszych kręgów“,
traktowali owe polowania, jako rodzaj sportu i zabawy towarzyskiej.)
W 1828 r. Gouverneur powołuje prawo wojenne (STAN WOJENNY).
Zmilitaryzowane jednostki osadników oraz wojsko
rozpoczęły regularną rzeź miejscowej ludności.
W okresie pomiędzy 1803 a 1825 r. ludność zamieszkująca Tasmanię
została prawie całkowicie wymordowana. Jest to jeden
z najbardziej brutalnych okresów w historii kolonizacji w ogóle.
Między 1824 – 1908 r. na terenie kolonii Queensland
zamordowano ok.10.000 miejscowej ludności tubylczej.
Dopiero masakra w okolicy Forrest River (1926) wzbudziła
u opinii publicznej głosy protestu i stonowala w pewnym stopniu
eskalację mordu i gwałtu dokonywanego na Aborygenach.
Brytyjska kolonizacja doprowadziła w trakcie 120 lat
do prawie całkowitej likwidacji miejscowej ludności.
Ideologicznie tłumaczono ów proces wyniszczenia
i podporządkowania Aborygenów rasistowskimi
i pseudosocjalno-darwinistycznymi teoryjkami.
Wraz z fizyczną zagładą nastąpiło wyniszczenie
kulturowej tożsamości Aborygenów.
Bez dostępu do miejsc sakralnych, ścisle powiązanych z mitologią i wiarą,
wymierały rytuały, na których opierał się ich światopogląd i religia:
wartości, które dla Aborygenów były nie do zastąpienia.
oraz brak perspektyw życia manifestuje się do dzisiaj totalną rezygnacją,
której rezultatem m.in. jest wysoki stopień bezrobocia i przestępczości,
rozpowszechniona konsumpcja alkoholu i nadużywanie narkotyków.
Powierzchownie wydaje się, że rząd i organizacje z nim związane,
angażują się w normalizację sytuacji Aborygenów, jednakże
proces ten – niejasny i niezdefiniowany do końca, przeprowadzany
w mało konsekwentny i pozbawiony stanowczości sposób,
oddala i wyklucza prawo Aborygenów do sprawiedliwości,
równości i fundamentalnych podstaw normalizacji ich życia.
1961 – Aborygeni otrzymują prawo wyborcze.
1967 – założenie Referatu do spraw Aborygenów
(efektywność działania tej instytucji jest ciągłym podłożem
do kontrowersyjnych dyskusji na temat australijskiej polityki wewnętrznej).
1980 – zniesiono segregację rasową w szkołach i niektórych okręgach miejskich
1993 – ustawa Mabo – Aborygeni mogą starać się o zwrot swojej ziemi.
Obecni użytkownicy nie mogą zostać przesiedleni, jednak Aborygeni mają prawo
do kultywowania religijnych obrzędów, polowań
i swobodnego przemierzania owych terenów.
Warunkiem było udowodnienie setek lat trwającej więzi z danym rejonem.
Ludność tubylcza zgłosiła roszczenia do prawie 40% ogólnej powierzchni Australii.
1996 – liberalno-konserwatywny rząd Australii postanowił
drastycznie ograniczyć środki finansowe przeznaczone do dyspozycji
najważniejszej organizacji Aborygenow – ATSIC.
Obrońcy praw obywatelskich oceniają, że w związku z tym,
2000 instytucji dla Aborygenów musi zawiesić swoją działalność:
mówi się o tzw., « zinstytucjonalizowanym mordzie ».
1998 – Ustawa W.I.K. ogranicza zdanie Aborygenów:
nie mogą oni rościć sobie praw do ziem wydzierżawionych przez państwo
rolnictwu i przemysłowi wydobywczemu.
Rekompensatę stanowią finansowe odszkodowania pochodzące z podatków.
1999 – wstęp do konstytucji zawierający klauzulę:
...uznaje się Aborygenów za pierwszych,
prawowitych mieszkanców kontynentu australijskiego, został odrzucony.
artalfa jest zdania, że czas najwyższy, aby od 200 lat
nie rozwiązany problem dotyczący Aborygenów
otrzymał swoją nazwę:
OUTHUMANACT
Teksty:
Enzyklopädie (Microsoft, Encarta 2001)
„Eine Viertelmillion Menschen demonstrieren für die australische Gesellschaft“ (Linda Tenebaum, wsws);
„Der ungleiche Wettkampf“ (Colin Tatz, taz) ;
„Bericht detailliert Verbrechen gegen die Ureinwohner Australiens“ (Brett Stone, wsws);
„Aborigines in Australien“ (Theodor Rathgeber, GfbV- Deutschland);
“Bilanz des Rates zur Versöhnung mit den Aborigines“ Katharina Lorenz, GfbV – Deutschland)
„Die gestohlenen Kinder“ (Antonella Romeo, Weltwoche)
„Geschichte“ (www.australien-info.de)
„Rassismus in Australien“ (GfbV–index)